Masaż jest najważniejszym zabiegiem w aromaterapii,
ajskuteczniejszym i najszybciej przynoszącym efekty.
W czasie masażu następuje najpełniejsza penetracja olejku w głąb skóry i ciała
poprzez system naczyń krwionośnych i limfatycznych. Kontakt olejków z zakończeniami nerwowymi w skórze powoduje natychmiastową reakcję systemu nerwowego i w rezultacie pożądany efekt relaksu i odprężenia pacjenta uzyskuje się zazwyczaj już w czasie zabiegu. Wyrównanie stanów energetycznych, łagodzenie napięć, bólu, objawów stresu prowadzi do najważniejszego celu zabiegu - do zrównoważenia ciała i umysłu.
Masaż aromaterapeutyczny - choć znacznie łagodniejszy i delikatniejszy niż masarz
klasyczny czy masaż chiński z akupresurą - daje doskonałe efekty w rozluźnieniu
napętych mięśni, skurczów i ich bolesnych objawów.
Roztwór olejku musi być ciepły.
Przy chłodnej pogodzie zaleca się rozgrzanie rąk ciepłą wodą, a następnie rozgrzanie
olejków na dłoniach przez rozcieranie. Dopiero rozgrzanymi rękami i roztworem
można przystąpić do masażu.
W masażu aromaterapeutycznym stosuje się w zasadzie tylko trzy rodzaje ruchów :
- głaskanie - gładzenie, muskanie - effleurage palcami, dłońmi, kłębem dłoni
- łagodne ugniatanie dłońmi, palcami, kłębem dłoni, kciukami, kostkami palców
- potrząsanie (wstrząsanie) dłońmi lub palcami punktów lub płaszczyzn skóry.
Od czasu do czasu stosuje się lekkie uciskanie kciukami w punktach energetycznych, ewentualnie połączone z potrząsaniem lub kręceniem.
Masaż aromaterapeutyczny relaksacyjny.
W profesjonalnym gabinecie aromaterapii niezbędne jest dobre łóżko do masażu umożliwiające pacjentowi swobodne leżenie na plecach i brzuchu.
W warunkach domowych masaż można przeprowadzić na dywanie,
odpowiednio długim stole lub na tapczanie.
Należy pamiętać o odpowiedniej temperaturze pomieszczenia (20-22 C),
biorąc pod uwagę fakt, że pacjent jest rozebrany.
Niezależnie od ciepłego pomieszczenia, w czasie trwania zabiegu pacjent
powinien być okryty grubym ręcznikiem lub lekkim kocem.
Odkrywa się tylko te fragmenty ciała, które są masowane.
Przed przystąpieniem do masażu pacjent powinien pozostać przez kilka minut
w pozycji leżącej na brzuchu, dobrze okryty.
W niektórych przypadkach można stosować automasaż.
MASAŻ NÓG
Początek masażu nóg to naprzemienne gładzenie podudzia i uda dłońmi ułożonymi równolegle w poprzek nogi, od pięty do pośladka. Po kilkakrotnym wygładzeniu rozpoczyna się ugniatanie dłońmi układanymi neprzemianlegle również od pięty do pośladka. Opuszkami kciuków wyszukuje się napięte miejsca (węzły) i rozluźnia je lekkim wstrząsaniem i ugniataniem kciukami. Obejmuje się palcami i gładzi tył i boki podudzia i uda, na udzie dochodząc do jego przodu. Powrót do pięty wykonuje się łagodnym muśnięciem obydwiema rękami.
W przypadku sforsowania nóg (wysiłek sportowy, marsz, długie stanie) zabieg uzupełnia się masażem łydki przy unisionym do pionu podudziu w pozycji leżącej. Jedną ręką przytrzymuje się stopę, a drugą z lekkim uciskaniem gładzi się łydkę od pięty do kolana, powracając łagodnym muśnięciem do pięty.
MASAŻ STÓP
Bardzo pomocny w łagodzeniu wielu dolegliwości, szczególnie wewnętrznych,
jest masaż stóp, czyli masaż refleksyjny.
Rozpoczyna się od rozgrzania stopy gładzeniem z półobrotami (za pomocą kłębu dłoni)
od palców do pięty, z lekkim uciskaniem. Druga dłoń podtrzymuje stopę.
Następnie przystępuje się do ruchu podobnegodo masażu refleksyjnego.
Z obu dłońmi podtrzymującymi stopę palcami układa się kciuki równolegle na
spodzie stopy i naciskając oraz lekko obracając, przesuwa od palców do pięty.
Po pewnym treningu można się nauczyć znajdować i rozpoznawać bolesne punkty
wskazujące na dolegliwości.
Punkty te wymagają rozmasowania przez łagodne uciskanie i kręcenie (potrząsanie)
opuszkami kciuków. Zazwyczaj po kilkukrotnym powtórzeniu masażu bolesnych
punktów refleksyjnych ból łagodnieje lub znika.
Można wówczas przystąpić do wygładzania opuszkami palców zagłębień między
kośćmi stopy i łagodnego wyciągania po kolei wszystkich palców. Na zakończenie
należy kilkakrotnie powtórzyć ruchy, od których rozpoczyna się masaż nóg. Ten masaż pacjent może wykonać na sobie.
AUTOMASAŻ TWARZY I GŁOWY
MASAŻ RAMION, SZYI I PIERSI
Z pacjentem leżącym na plecach terapeuta rozpoczyna masaż ramion, szyi i piersi.
Staje za głową pacjenta i układa obie dłonie wzdłuż obojczyków, palcami skierowanymi do mostka. Z bardzo lekkim naciskiem rozsuwa powoli dłonie w kierunku ramion i nad pachami, łagodnym obrotem na kłębie dłoni, przenosi palce w kierunku łokcia i całą powierzchnią dłoni przesuwa aż do łokcia. Powraca do punktu wyjścia w ten sam sposób i powtarza ten ruch kilka razy.
Rozluźnienie mięśni ramion i piersi oraz pobudzenie krążenia osiąga się przez lekkie uciskanie górnych partii piersi, a następnie karku kostkami palców. Uciskanie piersi rozpoczyna się od mostka, a następnie przesuwa ręce w kierunku ramion i od ramion do podstawy czaszki wzdłuż karku i szyi. Tę część masażu należy zakończyć kilkukrotnym powtórzeniem ruchu wykonanego na początku masażu piersi. Elementy masażu ramion, szyi i piersi pacjent może wykonać na sobie,
na zmianę każdą z rąk.
MASAŻ RĄK
Naturalnym przedłużeniem masażu ramion i piersi jest masaż rąk zbliżony do masażu nóg. Wszystkie ruchy dla przedramienia, ramienia i dłoni przebiegają analogicznie jak dla podudzia, uda i stopy. Masaż wewnętrznej strony dłoni jest również masażem refleksyjnym i przebiega podobnie, a także z podobnymi wynikami jak masaż refleksyjny stóp. W zakresie masażu rąk wchodzi również rozmasowanie zagłębień między kostkami na wierzchu dłoni i lekkie naciąganie palców. I ten masaż pacjent może wykonać na sobie.
MASAŻ BRZUCHA
Masowanie brzucha wymaga dużej delikatności i wprawy, ale jest niezbędne
przy większości dolegliwości wewnętrznych.
Zaczyna się z jedną dłonią umieszczoną na splocie słonecznym . Drugą wykonuje się
gładzące ruchy spiralne wokół pępka, zaczynając od kości łonowej, szerokimi kręgami
zgodnie z ruchem wskazówek zegara, obok drugiej dłoni, a następnie zacieśniając
kręgi aż do najmniejszego, wykonanego opuszkami palców wokół pępka.
Kolejny ruch to gładzenie brzucha od boków do środka naprzemiennie
obydwoma rękami, płynnie i delikatnie, zaczynając od biodra, a kończąc pod żebrami.
Przy problemach gastrycznych można uzupełnić masaż brzucha lekkimi potrząseniami
jedną lub obydwiema ułożonymi na sobie dłońmi, przesuwając je dookoła
całego brzucha zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Wszystkie opisane wyżej elementy masażu brzucha powtarza się kilkakrotnie i kończy powtórzeniem pierwszego ruchu, rozpoczynającego masaż. Masaż brzucha może pacjent wykonać na sobie
w oparciu o dokładne wskazówki terapeuty.
ROZTWORY DO MASAŻU
W zasadzie roztwory do masażu przyrządza się każdorazowo przed zabiegiem.
Na jeden pełny masaż zużywa się średnio łyżkę stołową roztworu (ok. 10 ml),
zawierającego 2-5 kropli mieszaniny olejków (średnio 4).
Przy większej liczbie identycznych masaży w ciągu kolejnych dni lub tygodni
można sporządzić większą ilość roztworu (50, 100 ml), stosując
średnio 15-30 kropli mieszaniny olejków na 50 ml nośnika.
Roztwory do masażu przechowuje się w ciemnych, szczelnie zamkniętych butelkach,
w chłodnym miejscu. Praktycznie roztwór przyrządza się w ten sposób, że
do odmierzonej ilości nośnika dodaje się kolejno kroplami poszczególne olejki,
starannie mieszając. Po dodaniu olejków mieszaninę należy dobrze wstrząsnąć.
Przed każdym użyciem wstrząsanie należy powtórzyć.
Na ogół unika się masażu w przypadkach poważniejszych schorzeń skóry, szczególnie
skóry tłustej. W takich przypadkach, jeżeli masaż jest niezbędny, stosuje się
roztwory olejków w zawiesinach wodno-olejowych, tzw. lotionach.
