Ponad rok temu przeczytałam artykuł o Czacz - bardzo ciekawej wsi, gdzie
kwitnie handel używanymi przedmiotami sprowadzanymi z zagranicy.
Podobno w każdej zagrodzie, stodole, namiocie, szklarni zamiast płodów rolnych
zgromadzone są niesamowite ilości staroci. Rozbudziło to moją ciekawość.
Postanowiłam jedną z wypraw weekendowych przeznaczyć na wyjazd do Czaczu.



Jeśli chsesz obejrzeć reportaż o Czacz - kliknij w banner powyżej i skopiuj link
lub  kliknij tutaj.

Tak więc wzięliśmy trochę kasy na rozpustę i wyuszyliśmy w drogę. Mieliśmy
do pokonania około 370 km, więc wyruszyliśmy bardzo wczesnym rankiem.
Kiedy dojechaliśmy do Czaczu, handel kwitł już na całego.
Po obydwu stronach przecinającej wieś drogi zaparkowane były samochody.



Udało nam się zaparkować kampera dopiero na samym końcu wsi.
To, co zobaczyliśmy jadąc przez wieś pokrywało się w pełni z posiadanymi
wcześniej informacjami. Wzdłuż drogi, po jej obydwu stronach, prawie
na każdej posesji handlowano używanymi przedmiotami z importu.
Wykorzystano do tego celu budynki gospodarskie, hale foliowe, a nawet
części budynków mieszkalnych. Za budynkami widać było długie namioty
z grubej folii. W niektórych miejscach było ich po kilka, a nawet kilkanaście.



Udaliśmy się na zwiedzanie. Postanowiliśmy iść najpierw jedną stroną drogi, a wracać
drugą stroną drogi. Nie wiedzieliśmy do której godziny w sobote i niedzielę będzie
odbywał się handel. Nie spieszyło nam się. Mieliśmy dwa dni na obejście wszystkiego.

Hala po hali, namiot po namiocie, stodoła po stodole, podwórko po podwórku parliśmy
 do przodu. Wszędzie było pełno nagromadzonych przedmiotów. Królowały meble.
Było ich zdecydowanie najwięcej. W niektórych miejscach poustawiane piętrowo,
a nawet pouwieszane pod sufitem. Poza meblami sprzęt AGD, rowery, kosiarki, narzę-
dzia, dywany, wazony, talerze i inne art. dekoracyjne, zabawki, oświetlenie, odzież (mało)
i wiele, wiele innych przedmiotów. Nie sposób wszystko dojrzeć, a tym bardziej 
wszystkiemu dokładnie się przyjrzeć. Nie pomaga w tym panujący tu bałagan i mała
dbałość sprzedających o wyeksponowanie i wygląd sprzedawanych przedmiotów. 
W niektórych punktach wręcz panuje bród. Np. na sprzedawanych talerzach przyklejone
wyschnięte resztki jedzenia. Aż strach czegokolwiek dotknąć. Rozumiem, że to są 
przedmioty używane, ale mimo wszystko...brr!!!  Zastanawialismy się czy kiedykolwiek
SANEPiD zajrzał tutaj na kontrolę. A jeżeli tak, to jaka była jego opinia.
W niektórych miejscach smród zgromadzonej obok gnojówki, czy jakiegoś innego
nawozu zapierał dech w piersiach i mocno "uatrakcyjniał" wycieczkę.
Nie zrażając się niczym, tłum ludzi przemierzał cierpliwie podwórko podwórku
i nerwowo grzebał w stertach staroci w nadziei na wyciągnięcie czegoś ciekawego.



Okazało się, że przejście wszystkich miejsc zajmie dużo więcej czasu niż się 
spodziewaliśmy, a już koło godziny 14:00 nagle zaczęło się robić pusto.
Handel zamierał, hale się zamykały a my przeszliśmy dopiero jedna stronę drogi.
Zastanawialiśmy się, czy zostać na niedzielę. Zapadła decyzja, że zostajemy.
Ale co robić do wieczora? Pojechaliśmy do Poznania i poszliśmy do kina.
W niedziele od rana do 14:00 z ledwością zdążyliśmy obejść "sklepy" po drugiej stronie
drogi. Bolały nas nogi i po trochu byliśmy już znużeni dreptaniem po ciasnych, mocno
zagraconych pomieszczeniach. Niestety, nic nie wpadło nam na tyle w oko żeby dokonać
zakupu. Właściwie z odczuciem ulgi wyjeżdżaliśmy w drogę powrotną do domu.
Pomimo wszystko, mając już rozeznanie, byc może jeszcze tu kiedyś zajrzymy.